In al deze gevallen overschatten mensen de hoeveelheid informatie die ze nodig hebben voor wat voor hen voelde als een goede beslissing. Dus vooraf zien we onszelf als een soort computer die rationele beslissingen maakt op basis van voldoende data. In het moment suprême zijn we intuïtief en emotioneel (lees: mensen). Goed om te weten: we maken als mensen niet per se slechtere beslissingen voor onszelf dan dat een computer zou doen.
In deze experimenten zien we weer dat hoe mensen denken over hun gedrag en keuzes niet matcht met wat er uiteindelijk in het echt gebeurt. Dit soort verkeerde inschattingen over hoe jij en anderen werken en denken, staan bekend als biases (simpel gezegd: denkfouten). Opmerkelijk hieraan is dat de meeste biases ons de complexiteit van de realiteit laten onderschatten (we zien onszelf en de omgeving als makkelijker dan dat die is), terwijl we met deze specifieke bias de complexiteit van de realiteit juist overschatten. Dit past wel goed bij het beeld wat we van onszelf hebben als rationele mensen.
Het overschatten loopt hier uiteen van zeer simpele keuzes (is dit een lekker drankje?) tot levensveranderende beslissingen (met wie ga ik trouwen?). Meer onderzoek moet laten zien hoe sterk deze bias is en hoe we er rekening mee kunnen houden en ervoor kunnen corrigeren.
* Voorspeld: 3,6 slokjes; Feitelijk: 1,5 slokjes
** Voorspeld: 16,3 schilderijen; Feitelijk: 3,5 schilderijen
*** Voorspeld: 39% zeggen langer dan een jaar; Feitelijk: maar 18% gebruikten langer dan een jaar.
Klik hier voor het oorspronkelijke onderzoek in PNAS.
