Waarom worden potentieel schadelijke methoden (potential harmful therapies, PHTs) toegepast? Veel heeft te maken met weinig of slecht onderzoek voordat een methode grootschalig uitgerold wordt. Vaak is er geen goede controle groep, zijn er te weinig proefpersonen, is het onderzoek niet onafhankelijk uitgevoerd, zijn er fouten gemaakt in de onderzoeksmethode en/of wordt er simpelweg niet naar lange termijn- en bij effecten gekregen. In sommige gevallen wordt er niet eens onderzoek gedaan voordat een methode grootschalig toegepast wordt.
Ondertussen wordt er door psychologen wel kritisch naar PHT’s gekeken. Onderstaande grafiek laat een aantal methoden en therapieën zien die op dit momenteel kritisch bekeken worden omdat er vermoed wordt dat ze leiden tot negatieve effecten.
(alleen officiele engelse benaming):
De risico’s van de eerste twee interventies worden bevestigd in een Scientific American artikel uit 2021. Wil je hier meer over lezen? De rest van het artikel is hier te vinden.
Let op: het artikel gaat alleen over potentieel negatieve effecten. Dit komt doordat er niet voldoende kwalitatief hoogstaand onderzoek is gedaan, het zijn dus slechts aanwijzingen van averechtse effecten. Er is meer verdieping nodig om te ontdekken wat bepaald of de interventies goed of slecht uitpakken. Helaas zien we vaak weinig bereidheid om uitvoerig en goed onderzoek te doen naar dit soort methoden terwijl ze wel vaak al uitgebreid worden toegepast in de praktijk.
Natuurlijk zijn er ook talloze methoden die bewezen effectief zijn. Deze worden Empirically Supported Therapies genoemd (ESTs). Helaas stranden deze soms dan weer op het bureau van de onderzoekers….
Wil je meer leren over welke methoden, testen en tools wetenschappelijk onderbouwd zijn en welke niet? En wil je weten wanneer je welke het beste kunt toepassen? Bekijk dan ook de Postacademische Opleiding Persoonlijke Ontwikkeling.
