Onze bittere persoonlijke ervaringen en wetenschappelijke meta-analyses leiden beide tot deze conclusie: we doen vaak niet wat we gepland hadden. Onderzoek laat ziet dat maar ongeveer de helft van onze intenties zich omzetten in actie. Dat betekent dat ongeveer 50% van onze voornemens een stille dood sterven. Dit leidt tot teleurstelling in ons eigen willen en kunnen en dat verlaagt vervolgens weer de kans dat we er met ons volgende voornemen wél in slagen om te doen wat we voor ogen hebben.
Het blijkt al helemaal helemaal lastig te worden als we bestaande gedragingen willen veranderen. Het bewust proberen te veranderen van oud gedrag in nieuw gedrag heeft namelijk maar een klein tot medium statistisch effect op ons gedrag. Het beeld van onszelf als zelfsturende wezens waar waarden en wilskracht de absolute basis vormen van ons gedrag, staat daarmee onder druk. Waarom is de intentie-gedrag kloof zo groot? En wat kunnen we eraan doen? Geen probleem uit de psychologie is zo bekend, zo veel besproken en zo veel ruzie over gemaakt als dit. In dit bekende wetenschappelijke review paper worden de belangrijkste bevindingen samengevat.
Voor de lezers die zich liever niet wagen aan Engelstalige wetenschappelijke literatuur hebben we de belangrijkste bevindingen hieronder uiteen gezet.
Intenties leiden vaker tot gedrag wanneer:
- ze vertrekken vanuit een promotiefocus en positief en concreet geformuleerd zijn;
- ze meer gericht zijn op de stappen in het proces dan op het doel zelf;
- het doel makkelijk te behalen is (open deur?);
- je intentie gevoelsmatig past bij je persoonlijke identiteit;
- je een morele drive voelt richting het doel.
Intenties leiden vaak niet tot gedrag wanneer:
- we onderschatten hoe lang iets duurt om te doen (veel voorkomend!);
- we ons van te voren niet goed inleven in de emotionele staat waarin we het gedrag willen uitvoeren;
- er een conflict is tussen wat jij wilt en wat je voelt dat de omgeving van je verwacht;
- er tijd is tussen het maken van de intentie en de uitvoer hiervan (elke seconde telt);
- de intentie haaks staat op andere belangrijke doelen en intenties;
- je pech hebt met je persoonlijkheid en je bijvoorbeeld weinig consciëntieusheid, onvoldoende wilskracht en/of een lage cognitieve zelfcontrole hebt;
- je te vroeg denkt dat je het doel (bijna) gehaald hebt en daardoor te vroeg stopt;
- het “kop in het zand fenomeen” optreedt en je niet controleert waar je bent en wat er nog nodig is om het doel te bereiken.
Bewezen effectieve oplossingen voor de intentie-gedrag kloof zijn:
- Als-dan plannen
Ook wel implementatie intenties genoemd. Deze werken voor een breed spectrum aan intenties door zowel bewuste als onbewuste herinneringen aan te maken.
- Progressie regelmatig monitoren
Bijvoorbeeld door in een dagboek op te schrijven hoe het ervoor staat, publiekelijk je progressie te delen in gesprek met anderen of er in een coach setting regelmatig over te rapporteren.
- Cognitieve trainingen
Stop-signaal of go/no-go taken zijn methodes die ontwikkeld zijn om via een meer automatische onbewuste route intenties te activeren en proberen het probleem van de zwakke wil te omzeilen. Deze aanpakken zijn nieuw maar veelbelovend. (Zie ook onderzoek van een van de leden van onze adviescommissie – dr. Harm Veling – hierover)
- Mindfulness
Om beter met afleiding om te gaan.
- Het koppelen van intenties aan bestaande goede gewoontes.
Wil je meer lezen over de intentie-gedrag kloof of andere onderwerpen gerelateerd aan de wetenschap van persoonlijke ontwikkeling? Lees dan ook onze andere posts of oriënteer je op de Postacademische Opleiding Persoonlijke Ontwikkeling. Wil je specifiek meer weten over gedragsverandering en gedragsinterventies in groepsverband? Neem dan een kijkje bij de Behavior Change Academy.
